Bi Karar Verin

Final haftası sınavlarla uğraşıp duruyorum. Akşam facebook girdim ne var ne yok diye bakıyordum. İki arkadaşım vardı sevgiliydiler ayrılmışlar, olur böyle şeyler. Biriyle sevgili olursun anlaşamazsın ayrılırsın falan filan işte.

Her neyse bu iki arkadaşım işin bokunu çıkardılar artık. Her ay bir kere bilemedin on beş günde bi kesin ayrılırlar. Buna da alıştık. Bi gün şunun artık bi ilişkisi yok yazar ertesi gün bi bakıyorsun aşkım seni çok seviyorum şeklinde paylaşımlarda bulunuyorlar. Ya kardeşim sevgilini seviyorsan ara söyle o kadar basit. Ama akşam iyice şaşırdılar. Anlaşılan iyi kavga etmişler... İkiside facebook da ilişkisi olmadığını yazmışlar, bir de face aracılığıyla birbirlerine lanet okuyorlar. Daha sonra bu sert mesajlar yerini duygusal mesajlara bıraktı;

Erkek: Bugün pamuk kalbinden taşınıyorum...

Kız: Sana dair ne varsa bitmeye yakın, işte bugün her şeyi sende bıraktım...

Erkek: Buna kader diyemezsin sen kendin ettin...

Kız: Kalbin mantığa sığmayan ayrı bir mantığı var...

Erkek: Ayrılık, sevdanın merhemi olduğu gibi öfkeyi de kini de azaltır...

...

Bu yazışmalar neredeyse sabaha kadar böyle devam etti. Bi ara bende bu yazışmalara ortak olsam mı diye düşünmedim değil hani. Neyse dedim yumuşamış ortamı ateşlemeye de gerek yoktur dedim ama içimde kalan dörtlüğü burdan iki aptal aşığa yolluyorum...:))

Ne Orhan ne Ferdi,

Bir tek sen anladın derdimi,

Söyle bana Müslüm Baba,

Nereden sevdim o zalimi...:))))

Aslında bu iki arkadaşımın düştükleri durum ne hallerde olduğumuzu gösteriyor. Sadece onlar için değil bende onların içinde bulundukları benzer durumun içerisindeyim. Böyle face de aşk iletileri paylaşmasam da bu facebook olsun twitter olsun hayatımızın içine ne kadar çok girdi.

Artık insanlarla olan yüz yüze ilişkilerimiz bitme noktasına geldi. Yakınımızdaki insanlarla sanal olarak görüşüyoruz biz onuda aştık evde çocuklarla olan konuşmalarımız bile msn üzerinden. Bu işte bi gariplik var.